*Tekst i fotografije na blogu deo su publikovane knjige o Severnoj Grčkoj (ISBN 978-86-7722-398-4), zaštićeni Zakonom o autorskim i srodnim pravima: Službeni glasnik RS, br. 104/2009 i 99/2011.
*The text and photographs on the blog are parts of
the published book on Northern Greece (ISBN 978-86-7722-398-4),
protected by copyright and related rights: Official Gazette of the Republic of
Serbia, Nos. 104/2009 and 99/2011.
Svi postovi o GRČKOJ:
Janjina,
Grčka kakvu ne očekujete...
Grčka kakvu ne očekujete...
 |
| Janjina © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
U severozapadnom, pretežno planinskom delu Grčke, zemlje koju obično vezujemo za letnji odmor, nalazi se jedan od najpiktoresknijih gradića ove zemlje - Janjina. Kažu da je prestonica oblasti Epir, smeštena na nadmorskoj visini od oko 500 m, na obali velikog jezera Pamvotide (ili Pamvotis), najlepša je u jesen. Ako se u Janjini zateknete u vreme kada lišće žuti, prošetajte ulicom Dionisiu Filosofu (Dionisiou Filosofou) koja duž zidina starog osmanlijskog utvrđenja polukružno zavija tik uz obalu jezera. Šetalište natkriveno raskošnim drvoredom stoletnih listopadnih krošnji, zasađenih tokom prohujalih vremena, u jesen poprimi nijanse zlatastog kolorita, a svojim setnim, starinskim izgledom, posve je drugačije od predstave Grčke na koju smo u Srbiji navikli.
Tik uz obalu, osim crvenih brodića nalik mini kopijama parobroda sa Misisipija (prevoza do obližnjeg ostrvca Nisi), nižu se bašte kafeterija sa pogledom na jezero i venac planina u daljini... Ako imate vremena, odvezite se brodićem do ostrva Nisi, ili ukoliko vam je na raspolaganju čitav dan, na sat vremena severno od Janjine, do planina u oblasti Zagorije (Zagori ili Zagorohoria). U šumovitom, dubokom rečnom kanjonu Vikos, među kamenim selima, elegantnim osmanlijskim mostićima i špicastim, golim planinskim vrhovima, možda vas jesen iznenadi.
 |
| Janjina © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
 |
| Jezero Pamvotis © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
Na poslednjem delu puta od Soluna ka Jonskom moru, 80 kilometara pre nego što supermoderni autoput “Egnacija” završi u luci Igumenici, nalazi se jedan od najslikovitijih gradića severne Grčke kojeg turisti na putu ka moru nepravedno zaobilaze. Ako niste u prevelikoj žurbi, obavezno posetite Janjinu.
Janjina se nalazi u zapadnom delu
velikog jezera Pamvotide. Zahvaljujući turskom namesniku, Albancu Ali-paši iz mesta Tepelene, koji je za vreme
višegodišnje vladavine grad proglasio centrom čitave severozapadne Grčke, Janjina je vremenom doživela značajan prosperitet. Živeći
u ovom gradu, inače beskrupulozni Ali-paša, i pored ogromnog harema silno se zaljubio u Vasiliki, prelepu Grkinju sa kojom je kažu,
u velikoj ljubavi živeo unutar gradskih zidina, a o čemu postoje brojne priče.
 |
| Janjina © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
Grad je osnovan u VI veku, kada je car Justinijan I sagradio je prve gradske zidine i nadenuo mu ime po Svetom Jovanu tj. Ivanu (na grčkom: Ioannis), zaštitniku grada. Jedno vreme grad je pripadao Bugarskoj, u XI veku osvajali su ga Normani, zatim Srbi, a kasnije je postao deo Vizantijskog carstva. Pod turskom vlašću postaje centar čitavog regiona.
"Janjina, Janjina, kupus i
slanina…", reči su razbrajalice, ili pesmice... Ako ne postoji pesma o
ovom interesantnom i romantičnom gradiću, trebalo bi je izmisliti. I sam
pogled na ogromno jezero koje se u kotlini, niotkuda stvorilo ispred vas, biće
dovoljan... A kada uđete u Janjinu bićete prijatno iznenađeni. Smeštena
kaskadno iznad obala jezera, sa grčkom sadašnjošću i turskim duhom prošlosti
koji provejava ulicama - ulaskom u grad kao da ste ušli u istoriju.
U centru grada, na obali jezera nalaze
se velike, neki tvrde najbolje očuvane gradske zidine u Grčkoj - tvrđava Kastro, prvobitno
sagrađene u doba Vizantije (površine oko 6 km2). Ulicama unutar zidina ne
lutaju samo radoznali turisti - naime, zidine su veoma velike te je u njima
smešten čitav stari grad u kojem ljudi i danas žive.
 |
| Janjina © 2014 Ivana Dukčević. All rights reserved |
 |
| Janjina © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
Uz samo jezero, na dva suprotna kraja zidina nalaze se uzvišenja sa Džamijom Aslan-paše i starim delom grada - Kastropoliteia. Na samom vrhu tvrđave je palata Soufari Serai u čijem se prizemnom delu nalazi muzej, a na spratu - rustični hotelčić. Ispred muzeja, blizu nekadašnje turske kuhinje i tornja Voimoundos, naslagana su stara topovska đulad, dok se u daljini nazire zdanje nekadašnje Osmanlijske biblioteke sa malim kupolama tankog, crnog kamenog crepa. Nedaleko od biblioteke naići ćete na male antikvarnice, u kojima možete pronaći predmete iz prošlih vekova, a unutar zidina i Vizantijski muzej.
Na samoj obali jezera postoji veoma
idilično, polukružno šetalište sa drvoredom gustih, stoletnih
stabala, čije se ogromne teške grane povijaju
i tokom letnjih meseci prave mrak od hladovine. Još uvek na obali, u blizini drvoreda, između starih
kuća na drvenim postamentima nalaze se moderni kafići i poslastičarnice sa ukusnim
kolačima i sladoledom.
 |
| Janjina © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
 |
| Janjina © 2014 Ivana Dukčević. All rights reserved |
Osim antikvarnica, u glavnoj ulici, tik uz zidine nalazi se uličica sa radionicama starih zanata i prodavnicama suvenira. Kujundžije, vešti majstori obrade srebra, privlače turiste da uđu i razgledaju njihove lepe radnje, ili možda pazare jedan od tipičnih suvenira Janjine - srebrni nar ukrašen crvenom bućkicom koji verovatno potiče još iz turskog perioda.
Na sat vremena vožnje od grada ka severu, u planinama Pindos nalazi se oblast Zagori (ili Zagorohoria), čuvena u čitavoj Grčkoj, u čijem se središtu na oko 2400 m nadmorske visine nalazi Nacionalni park Vikos Aoos (Εθν. Δρυμοσ Βικου Αωου) sa jednim od najvećih planinskih kanjona na svetu, veoma popularan među severnim Grcima.
 |
| Janjina, sveža riba © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
 |
| Janjina © 2014 Ivana Dukčević. All rights reserved |
Jezero Pamvotida (Παμβώτιδα) veliko je prirodno jezero površine oko 23 km2, dubine do 13 m, i dužine oko 33 km, veoma značajan deo ekosistema čitave oblasti. Tokom letnjeg perioda, na njemu se povremeno održavaju takmičenja u veslanju. Interesantno da je tokom zimskih meseci jezero ponekad zaleđeno.
Duž obala, ostrvce je obavijeno gustom trskom. Između redova trske koja izvire iz jezera, pravi prirodnu luku i sprečava prodiranje rečnih talasa, naziru se šareno ofarbane ribarske barke i kuće sa cvetnim okućnicama, oko kojih se šepure patke i guske.
Osim restorančića i kafea namenjenih
uglavnom turistima, u kojima možete probati lokalne specijalitete - žablje
batake i puževe, na ostrvu možete posetiti i prodavnice lokalnih specijaliteta,
poslastičarnice i kujundžijske radnje. Na Nisiju postoji nekoliko crkvi, 7 manastira, Muzej ikona, ali i Muzej Ali-paše,
na mestu gde je ubijen.
Na ostrvu na kojem je zabranjen svaki saobraćaj, meštani osim od ribarenja žive i od turizma. Da nije turista, verovatno bi se odavno preselili na kopno - mnogi od njih ovde dolaze samo preko dana, kako bi otvorili svoje radnje.
Na ostrvu na kojem je zabranjen svaki saobraćaj, meštani osim od ribarenja žive i od turizma. Da nije turista, verovatno bi se odavno preselili na kopno - mnogi od njih ovde dolaze samo preko dana, kako bi otvorili svoje radnje.
Na svakih pola sata, sa mola iz starog
dela Janjine (Molos) polaze brodići put ostrva Nisi. Plovidba jezerom do ostrva
traje oko 25 minuta, a cena povratne karte iznosi par evra.
 |
| Ostrvo Nisi © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
 |
| Ostrvo Nisi © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
 |
| Ostrvo Nisi © 2007 Ivana Dukčević. All rights reserved |
Nema komentara:
Objavi komentar